Hoop uitstapjes & Ayacuchaans Carnaval

Weer een tijdje terug dat ik geschreven heb en een hoop gebeurd weer hier! El tiempo vuela aqui! Ik ben al weer drie weken aan het werk bij Los Cachorros en het werk gaat steeds meer wennen. Ik heb tot nu toe ochtenddiensten en middagdiensten gedraaid, waarbij we nu veel activiteiten met de kinderen doen, omdat ze (nog steeds) vakantie hebben. Vanavond ook mijn eerste slaapdienst met aansluitend een ochtenddienst er achteraan.

Het werk zelf verschilt per dag erg. De ene dag heb ik het gevoel dat ik echt een vertrouwensband begin op te bouwen met de kinderen en dat ik steeds meer met ze kan praten, terwijl de volgende dag je ze het liefst weer achter het behang zou willen plakken (goed dat ze bij Los Cachorros geen behang hebben. Zou dat uit voorzorg zijn? :P). Toch zijn het wel de kleine momenten van contact met deze kinderen die ik steeds meer ga koesteren en die het werk waardevol maken! Zoals ze hier in Peru zeggen: Valió la pena! Ik merkte deze week ook aan mezelf dat ik toch nog te hoge verwachtingen heb van mijn stage hier en wat ik zou kunnen gaan doen en bereiken met de kinderen, terwijl dat gewoon niet werkt. Dat probeer ik dus steeds meer los te laten en dat gaat steeds beter!

Naast het werk maken we ook genoeg leuke uitstapjes hier! Zo ben ik, anderhalve week geleden alweer, met Jade naar Wari en Quinua geweest. Wari is een archeologische vindplaats van ruïnes waar vroeger de Wari’s woonden, een volk dat hier voor de tijd van de Inca’s leefden. Om hier te komen moesten we eerst op zoek naar de terminal in Ayacucho wat al een speurtocht op zich was. Na een aantal opdringerige taxichauffeurs, die ons allemaal voor 6 sol naar Wari en Quinua wilde brengen, zijn we uiteindelijk in een minibusje beland (gepropt?), lekker knus met 60 andere Peruanen! Wij hadden het idee dat Wari een soort dorpje zou zijn van waar je kon lopen naar de ruïnes, dus toen het busje na een half uurtje stopte in de middle of nowhere waren we een beetje gedesoriënteerd waar we in godsnaam waren beland, aangezien er alleen het museum was en een aantal kraampjes met cactusfruit waren. Maar wel erg mooie wandeling met panoramische uitzichten! Na de wandeling hadden we van Vera gehoord dat je het beste een taxi kon nemen naar Quinua. Probleempje: weinig taxi’s in de middle of nowhere en bussen die al overvol langskwamen of de verkeerde kant op gingen. Dus dat werd wachten, met een zak canchita van een heel aardig Peruaans mannetje. Uiteindelijk kwam er toch nog redelijk snel een busje aan waar we ‘makkelijk in pasten’! Wij vonden hem al redelijk vol, maar Peruanen zijn erg goed in passen en meten en elke ruimte opvullen. Lekker knus dus weer tussen allemaal Quinuanen en vrienden gemaakt met de hele bus door onze canchita’s te delen!

Quinua is een klein dorpje wat bekend staat om zijn artesanales (handgemaakte kunst) en een mirador van waar je een mooi uitzicht hebt. We hebben eerst een rondje door het dorp gemaakt langs een aantal winkeltjes vol armbandjes, beeldjes en andere hebbedingetjes, en langzaam op weg gegaan naar de mirador. Uiteindelijk niet helemaal tot de mirador gegaan, aangezien het begon te regenen, maar alsnog heel mooi uitzicht gezien en beland in een comparsa van Peruanen die aan het oefenen was voor carnaval en die vroegen of we mee wilden dansen… :P. We hadden sowieso sterk het gevoel dat wij voor de Quinuanen de toeristische attractie van de dag waren. Continu bekeken, spontane praatjes en we zijn zelfs vanuit een auto gefilmd, wat peruanen totaal niet subtiel kunnen doen trouwens... En wij maar onopvallend foto’s maken van de lokale bevolking :P.

We hebben de dag afgesloten met een typisch gerecht (puca picante) als lunch op het centrale plein van het dorp en zijn daarna met de minivan weer terug naar Ayacucho gegaan.

Een ander tripje dat we afgelopen week hebben gemaakt is Huanta, samen met Jade, Vera, Oscar en zijn broer Jonas die hier nu is, Jan, Mikael en Roxana (de Spaanse lerares). Huanta staat bekend om de mooie omgeving en een aantal prachtige watervallen, waarvan we er nu een hebben gezien. Op de heenweg en terugweg was het aan het regenen, maar tijdens de wandeling was het schitterend weer en lekker warm, dus we zijn allemaal onder de waterval door gegaan als extra ervaring! Super leuk, maar ik durfde het toch niet te filmen ondanks het onderwaterhuis van m’n camera… Maar echt een hele leuke trip en veel Spaans gepraat! ’s Avonds terug in Ayacucho zijn we gaan eten in de bar van José met Oscar, Jonas, Jade en Roxana en daarna terug naar huis.

De volgende dag had ik middagdienst, maar ’s ochtends had ik eerst vergadering met het hele team van Los Cachorros, de eerste die ik kon bijwonen, omdat ik niet op de groep hoefde te staan. Tussen de vergadering en mijn dienst in, had Roxana me uitgenodigd om bij haar thuis te komen lunchen. Super leuk (en lekker gegeten) om zo eens binnen te kijken bij mensen uit Ayacucho thuis!

Dit weekend geen uitstapjes, omdat het carnaval was in de stad! Na twee weken dansjes en liedjes oefenen bij Los Cachorros gingen we gisteren met onze comparsa, bestaande uit Wasi Esperanza & Los Cachorros, op pad om onze dansen te showen. Was echt onwijs leuk, allemaal in traditionele kleding en met z’n allen dansend door de straten terwijl overal Ayacuchanen staan te kijken en te klappen. Echt een leuke sfeer! We zijn geëindigd op Plaza de Armas waar we officieel onze dans moesten opvoeren. Volgens mij staan we echt op 1000 foto’s van allemaal mensen, en zelfs op nationale televisiecamera’s van een meter afstand!

’s Avonds hebben we ons eigen carnaval gevierd in de bar en in de stad op redelijk dezelfde manier als in Nederland… tja, ook belangrijk om Nederlandse tradities in stand te houden he?! :P

Vandaag lekker relaxed dagje en vanavond m’n eerste slaapdienst met aansluitend een ochtenddienst! Ik hoop dat jullie m’n verhalen weer leuk vonden en genieten van de foto’s! Ik geniet hier in ieder geval elke dag meer! Hasta luego!